Muzyka od dawna jest wykorzystywana w wielu terapiach. Badania dowodzą, że może łagodzić ból, pomóc w walce z depresją czy zmniejszyć lęk. Wykazano również pozytywny wpływ muzyki na rozwój dziecka i nie chodzi wcale o to, by wychować małego kompozytora.
Okazuje się, że dziecko wcale nie musi posiadać niezwykłego talentu, by czerpać radość z muzyki. Dzięki lekcjom muzycznym wzrasta u dziecka pewność siebie, uczy się wytrwałości i dokładności. Muzyka wszechstronnie wpływa na rozwój dziecka, zarówno fizyczny, emocjonalny, jak i intelektualny.
Jakie jeszcze korzyści wyniesiecie z muzyki? Regularna gra na instrumencie rozwija słuch muzyczny. Ponadto wpływa na podzielność uwagi, umiejętność analizowania oraz poprawia pamięć. Wykazano, że dzieci dzięki poznawaniu, a następnie powtarzaniu danej melodii oraz grające na instrumentach łatwiej radzą sobie w szkole – mają wyższe wyniki i łatwiej uczą się języków obcych, ponieważ muzyka wpływa na umiejętność poprawnego akcentowania.
Muzyka pomaga także w opanowaniu matematyki. Znajomość konkretnych nut: całe nuty, półnuty, ćwierćnuty, ósemki itd. Wpływa na szybsze przyswojenie przez dziecko ułamków! Według portugalskich wyników badań muzyka ma związek z osiąganiem lepszych wyników zwłaszcza w geometrii. Ponadto granie na skrzypcach czy pianinie ma pozytywny wpływ na dzieci wykazujące problemy z koncentracją oraz mające dysleksję. Słuchanie muzyki i podążanie za dźwiękami poprawia płynność mowy i pozwala uważniej planować i realizować działania podejmowane przez dzieci.
Kanadyjski kompozytor i psycholog Glenn Schellenberg przeprowadził w 2004 roku badania dotyczące wpływu muzyki na rozwój intelektualny dziecka. U grupy dzieci w wieku szkolnym, które przez 36 tygodni uczyły się gry na instrumencie wzrósł iloraz inteligencji (IQ). Wskazano również, że muzyka wpływa na rozwój percepcji oraz zdolności motorycznych dziecka. Tym razem badania przeprowadzono na sześciolatkach, które przez 15 miesięcy ćwiczyły grę na fortepianie – po tym czasie poprawiły się umiejętności mowy i koordynacja ruchowa.
Kolejna uczona, Nina Kraus wykazała także zależność gry na instrumencie w przeszłości z funkcjonowaniem w późniejszym życiu. Mózgi uczniów, którzy uczęszczali na zajęcia muzyczne chociaż przez rok silniej reagowały na bodźce muzyczne niż u rówieśników, którzy nie mieli styczności z instrumentem. Silniejsza odpowiedź mózgu na bodźce dźwiękowe przejawia się w lepszej percepcji słuchowej, komunikacji werbalnej, ale też w zdolnościach poznawczych. Nie powinno więc nas już dziwić, że muzykoterapia jest obecnie wykorzystywana w walce z wieloma schorzeniami.