Społeczeństwo jest bardzo zróżnicowane. Każda jednostka tworzy pewną jego część. Każdy z nas od najmłodszych lat uczony jest, że rodzina to podstawowa grupa społeczna. Dzięki rodzicom uczymy się żyć. To oni pomagają nam i opiekują się nami przez całe życie. My jako dziecko, które jest czystą kartką chłoniemy nauki od mamy i taty. Wzorce, które nam przekazują towarzyszą nam przez całe nasze życie. Pokazują nam, jak kochać, szanować, współczuć czy postępować. Oni są naszymi pierwszymi nauczycielami, w których jesteśmy wiernie wpatrzeni.
Jednak, co jeśli z wielu różnych powodów rodziców zabraknie?
Może być to brak z powodu śmierci. Również brak z powodów choroby i uzależnień. Kto wtedy jest naszym wzorem? Otóż niestety bardzo często powielamy złe wzorce. Także szukamy przewodnika wśród grup rówieśniczych, czy rodzeństwa. Ciężko wychowywać się w rodzinie dysfunkcyjnej. Start dziecka z tych rodzin w społeczeństwie bywa naprawdę trudny. Uzależnień, które mogą objąć całe życie rodzica jest wiele. Jednak najbardziej znanym jest alkoholizm.
Dzieci Alkoholików
Dzieci Alkoholików bardzo często się generalizuje. Ludzie wychodząc z założenia powielania wzorców rodziców nie oceniają ich sprawiedliwie. Niestety ciągle w naszym społeczeństwie występuje stereotypizacja. Czymś oczywistym jest to, że syn złodzieja kradnie, a syn alkoholika będzie pić. Każdy z nas powinien wiedzieć, że „wrzucanie wszystkich do jednego worka” nie powinno mieć miejsca. Jednak tak się dzieje. To właśnie tego typu myślenie utwierdza Dorosłe Dzieci Alkoholików, że do niczego więcej się nie nadają.
DDA – Dorosłe Dzieci Alkoholików
DDA uważają, że nie są wstanie zmienić swojego życia na lepsze. Często ciężka sytuacja w domu oraz ich zły stan psychiczny nie pozwala walczyć o więcej. Przecież nikt z nas kto ma ojca, matkę czy wujka alkoholika nie powinien się także, nim czuć. Generalizowanie, stereotypizacja i ocenianie przez pryzmat statusu społecznego krzywdzi niejednego z nas. Dorosłe Dzieci Alkoholików są w pewien sposób napiętnowane. Całe życie noszą łatkę Dziecka Alkoholika. To naznaczenie jest dla nich wyznaczeniem ich ścieżki w życiu.
Pamiętajmy, aby nie oceniać innych. Niewątpliwie można stwierdzić tu pewien paradoks. Przecież każdy z nas oczekuję, a wręcz potrzebuję opinii innych. Jednak warto dwa razy zastanowić się przed tym, co powiemy i jak się zachowamy. Uczucia oraz zdrowie psychiczne innych osób powinno być najważniejsze. Nazywamy się istotami społecznymi więc musimy zachowywać się w ramach danych zasad. Szacunek i umiejętność postawienia się na miejscu drugiej osoby to podstawa.